Ku pamięci Kotów i nie tylko... 🕯️ + wpis

Dzisiaj nadszedł czas na przemyślenia...
Uwaga, ten wpis może złamać Serce.

Jeśli ktoś nie ma siły, lepiej niech nie czyta...

Ale raz w roku można je sobie złamać wspomnieniami, prawda...?

"Ta część nieba nazywana jest Tęczowym Mostem.

Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś, kto pozostał po tej stronie, udaje się na Tęczowy Most. Są tam łąki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele mogą bawić się i biegać razem. Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca; jest im ciepło i przytulnie.
Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare powracają w czasy młodości i zdrowia; te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne, takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły. Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem: każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby, która pozostała po tamtej stronie.

Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego lśniące oczy są skupione, jego spragnione ciało drży. Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą, a jego nogi poruszają się wciąż prędzej i prędzej.

To ty zostałeś dostrzeżony, a kiedy ty i twój najlepszy przyjaciel wreszcie się spotykacie, obejmujecie się w radosnym połączeniu, by nigdy już się nie rozłączyć. Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na twoją twarz, twoje ręce znów pieszczą ukochany łeb; patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela, który na tak długo opuścił twe życie, ale nigdy nie opuścił twego serca.

A potem przekraczacie Tęczowy Most - już razem..."

„Jest takie miejsce

W niebie wysokim

Gdzie idą w końcu

Bezpańskie koty

Gdy już pazurki o biedę zedrą

Gdy już śmietniki wszystkie obejdą 

Kiedy pchły nawet je porzucają 

I kiedy mruczeć nagle przestają...”

Pięknie Kocie Niebo jest też opisane w serii Kota Salomona i jego dzieci - polecam...

Nie jestem wierząca, ale bardzo podoba mi się taki drugi świat pupili
za Tęczowym Mostem opisany przez autorkę tej serii.

Kiedyś...*

Jeśli mi odejść będzie trzeba,

Bo odejść kiedyś musi każdy,

To niedaleko, nie do nieba,

A tylko do najbliższej gwiazdy;

Aby jej blaskiem ,jej promieniem,

Choć jeszcze nie wiem jak to zrobię,

Słać ci najczulsze zapewnienie,

że moje serce jest przy tobie.

I choć nas dzielić będą lata,

Bo wiesz jak krótko żyją psy i koty,

Postaram się do końca świata

Zabliźniać rany twej tęsknoty.

Lubię myśleć, że tam gdzieś właśnie po świetlistych łąkach biega mój piesek Falkor,
i że dołączą (niestety nie da się tego uniknąć...) kiedyś do niego także nasze koty.

On wróci

Zapłacz,

Kiedy odejdzie,

Jeśli Cię serce zaboli,

Że to o wiele za wcześnie

Choć może i z Bożej woli.

Zapłacz,

Bo dla płaczących

Niebo bywa łaskawsze,

Lecz niech uwierzą wierzący,

Że on nie odszedł na zawsze.

Zapłacz,

Kiedy odejdzie,

Uroń łzę jedną i drugą,

I – przestań nim słońce wzejdzie,

Bo on nie odszedł na długo.

Potem

Rozglądnij się wkoło,

Ale nie w górę; patrz nisko

I – może wystarczy zawołać,

On może być już tu blisko…

A jeśli ktoś mi zarzuci,

Że świat widzę w krzywym lusterku,

To ja powtórzę:

On wróci.

Choć może w innym futerku....

Wierzę, że cały czas jest gdzieś blisko...
Spaceruje jako świetlista Energia w swoich ulubionych miejscach,
je jabłka, wącha rosę o poranku...
Wszakże Energia nie znika ot tak.

Niby nie powinno się myśleć o śmierci, bo tak nam wpojono, ale... 

To jest część życia i nie powinno być tabu.

Co tam u ciebie?

Kotu, który odszedł do Nieba*

Odwiedź nas kiedyś nasz Mruczku drogi

Gdy się rozgościsz już w Niebie,

Snem kolorowym wejdź w nasze progi

I powiedz – co tam u ciebie.

Czy właśnie tego się spodziewałeś

Gdy zapraszano cię do Raju

I czy to wszystko co tam zastałeś

Pasuje do twoich zwyczajów?

Czy aureola ci nie obrzydła,

Czy nie próbujesz jej zdrapać

I czy ci dano anielskie skrzydła,

Bo przecież zawsze chciałeś latać…

Jak sobie radzisz z niebiańskim płotem,

Czy da się tam na nim siedzieć

I – jak się Święci obchodzą z kotem,

Też chcielibyśmy to wiedzieć…

Czy cię tam proszą byś mruczał ładnie

Bogu i gronu Aniołów

I czy też uczą, że się nie kradnie

Łakoci z anielskich stołów?

W Raju z pewnością nie zaznasz biedy,

Święci są dobrzy i czuli,

Lecz – masz tam kogoś, kto jak my kiedyś

Tak cię do serca przytuli?

Jeżeli nie masz, to poproś Pana

Niech cię odeśle z powrotem

Po to byś znowu z nami i dla nas

Tu najszczęśliwszym był kotem.

Ku pamięci Falkorkowi, który był z nami 15 lat.

I małym czarnym pyszczkom, które z nami były chwilkę...

Ku pamięci tym wszystkim kotkom i psom, które nie odeszły w cieple, 

a w obojętności przechodniów...

Kot w pustym mieszkaniu - Wisława Szymborska

Umrzeć - tego się nie robi kotu.

Bo co ma począć kot

w pustym mieszkaniu.

Wdrapywać się na ściany.

Ocierać między meblami.

Nic niby tu nie zmienione,

a jednak pozamieniane.

Niby nie przesunięte,

a jednak porozsuwane.

I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,

ale to nie te.

Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,

także nie ta, co kładła.

Coś sie tu nie zaczyna

w swojej zwykłej porze.

Coś się tu nie odbywa

jak powinno.

Ktoś tutaj był i był,

a potem nagle zniknął

i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.

Przez półki przebiegło.

Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.

Nawet złamało zakaz

i rozrzuciło papiery.

Co więcej jest do zrobienia.

Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,

niech no się pokaże.

Już on się dowie,

że tak z kotem nie można.

Będzie się szło w jego stronę

jakby się wcale nie chciało,

pomalutku,

na bardzo obrażonych łapach.

I żadnych skoków pisków na początek.