- Powiedz mama. - Miau miau!

Witajcie!

Jak zwykle Blogger i dziś wie lepiej, czego chcę.

Więc zaczynamy dniumatkowy wpis od Cebulki.

Cebulce nie zawsze da się zrobić zdjęcie...

Na początek napiszę wieści, że typowa ostroga,

dziecko smarkate, ale już przechodzi - lepiej!,

a ja nadal czekam na telefon z fizjoterapii (cito!),

a tam jak dzwonię żadna nie raczy odebrać!

A w poniedziałek idę na zastrzyk w piętę.

Był Dzień Matki, a jak wiadomo, mamami są też kociary

i psiary, i mające też inne kicające zwierzątka...

No, bo nikt nie zrobi lepiej kuwety niż my, ta ręka karmi itd.

i nie ma, że nie wstaniesz - pobudka o 4.30 i koniec!

Kocimi mamami są też te dokarmiające bezdomniaki,

a także prowadzące i szukające domków dla nich.

Niektóre mają także ludzkie dzieci do opieki,

a to także trzeba mieć siłę i energię, nie ma lekko!

I im starsze to wcale nie lżej - tak samo z kociastymi...

Jaguś jest tego piernikowym przykładem - spacerowicz.

Wpuść i wypuść, a do tego znalazł sobie przyjaciółkę

- Jagunio teraz i Mefisia odwiedza i Luneczkę...

Kocie mamy

Franciszek Klimek

K o t y. Blisko człowieka, a przecież

jakże często ich los łzy wyciska.

Dobrze chociaż, że są na tym świecie

Wysłanniczki świętego Franciszka.

Strudzone własnym ciężkim życiem,

oszczędzające na jedzeniu,

wychodzą wieczór, aby skrycie

ulżyć kociętom w ich cierpieniu.

Od ust odjęte resztki jadła,

kupione za ostatnie grosze,

zaniosą kotce, by nie padła

– wzruszone małych kociąt losem.

Sercami otwierają bramy

człowieczych sumień – gdy zamknięte –

anonimowe Kocie Mamy,

niedocenione Kocie Święte.

Nie znajdą miejsca na pomnikach,

i c h na cokołach nie ujrzycie

w piwnicach, szopach i śmietnikach

ratują smutne kocie życie.

Z całego serca je pozdrawiam;

życzenia składam im najszczersze

i im to własny pomnik stawiam

moim serdecznym dla nich wierszem.

Miałam jakieś górnolotne przemyślenia w nocy,

jak mnie bolała pięta mimo moczenia w soli i w lodzie.

Ale teraz już niestety nie pamiętam - ale powiem jedno

- najważniejsze, by to Dziecię czy Kodziecię kochać.

Reszta się sama ułoży, bo za Miłością idzie Opieka,

a to oznacza, że nigdy nie zostaną na lodzie sami.

Z wzajemnością kociej miłości to same wiecie jak jest.

Czasem przylepi się taki placek i nie można wstać,

a czasami wołać możesz do zachrypu, a i tak nie przyjdzie.

Lekarzy nikt nie lubi, więc tu porażka na całej linii,

więc nie warto chorować, ale bieganie za Dzięcięm 

ze skarpetkami i tłumaczeniem, że weź załóż...

U mnie kociomatkami najpierw był Jaguś dla Ejmisi,

a później opiekunką stała się Cebulka dla wszystkich.

To do niej nawet Alex przychodzi na mycie uszu,

a teraz Emrys, Chess, Morf i Nikusia się domagają.

U Maksika to Luna myje Jagusiowi uszy...

Ejmisia i Sansa sama sobie szlachcianką i panią.

Dlatego życzę Wam wszystkiego dobrego,

a każdemu zwierzakowi z osobna, by trafił/miał

tego kochającego Opiekuna, troszczącego się.

💗💗💗

A także, żeby te Niuńki i Misiaczki nie chorowały!!!

Amberka zawsze będę miała w Sercu.
Pierwsze maleństwo, które odeszło...

Bo chyba nie tylko ja widzę w nich małe kociaki?

Macie tak? Że widzicie jakby przebłysk malucha?

Mefcio, choć 12 lat to ja widzę tego wytrzeszcza...

Miłego weekendu!