Nigdy Cię nie zapomnimy 💗

🖤 Ku pamięci Salemka ur. w październiku 2004,

a będącym z nami od zimy w 2004,

do 15 października 2021 roku. 🕯️

Minęło kilka dni, a ja budzę się i nie pamiętam...

A później wydaje mi się, że wszystko jest snem.

Później zaczyna mnie coś dusić, ale przypominam sobie.

Oddycham powoli, nie chcę ataku paniki, nie chcę...

Bo wiem, że Ty, Salemku byś tego nie chciał.

Ale jak nie płakać, jak byłeś jedynym kotkiem, 

o którym pisałam wiersze i pierwszym, co ze mną spał.

***

znów sama

chodzę cieniem

po ścianach

i tylko raz

drogę

przebiegł mi

czarny kot

o oczach

zielonych

zamiauczał cicho

nagle przestał

chadzać

swoimi drogami

stał się

moim

towarzyszem

Miałam Cię odwiedzić, złamałam nogę, myślałam,

że odwiedzę, jakoś zaraz, że ktoś mnie podwiezie,

że jak będę mogła wejść na piętro to się spotkamy...

Ciężko mi teraz sobie wyobrazić, że nie wybiegniesz,

że nie ponoszę Cię jak ostatnio, że tak nagle to wszystko...

Kotki na pewno czują, że Cię nie ma, tyle lat razem,

Safirkę wychowywałeś, Bubsona też szorowałeś...

***

całą noc

całą dobę

czarny kot

leżał na

mym sercu

cicho

mruczał

mocno

wtulając

nosek w moją

szyję

drżał ciepłem

przykrywał

mój strach

będzie dobrze

będzie

dobrze

Ciężko Jagodowej, Salemek spał na poduszce,

Ciężko także i mi, kawał życia z nim przeżyłam.

Mi pusto na podusi po Jagusiu, podusia nadal leży,

czasem położy się Sherlock, czasem Alex na niej śpi.

U Jagodowej Safirka więcej się przytula, one wiedzą...

Mnie zaczął o świcie budzić Alex - daję im puszkę,

od kiedy mam dobrą ortezę i mogę z kulą iść...

***

tuż przed

wyjściem

z domu

dałam kotu

słomkę

żółtą

dziś będziesz

promyczkiem

rzekłam

Co można zrobić, trzeba to jakoś przeżyć, pamiętać.

Dla Ciebie Salemku lepiej, że tak nagle, bo nie bolało.

Ale nam wyrwa w sercu została, i łzy lecą i gula dusi...

Powtarzam sobie, że 17 lat to jest wyczyn i oby nie pierwszy,

oby i nasze inne kotki mogły tak długo zdrowo pożyć...

Wiem, że jesteś przy nas, jako taka mała iskierka,

na pewno czuwasz nad nami i nad kotkami...

Nasz mały uparty osiołek, który zawsze wszystko po swojemu.

Z DUSZĄ NA RAMIENIU

metafizycznie

Siedziałem z duszą na ramieniu,

lecz to nie była żadna bojaźń,

bo nic nie miałem na sumieniu,

a dusza ta nie była moja.

Trochę mnie uwierała w szyję

i bolał nieco trzeci krąg,

lecz czułem, że do póki żyję,

nie mogę jej wypuścić z rąk.

Dusza przyjemnie się wtulała

i miała aksamitną sierść,

i mi do ucha wymruczała

coś, co nie łatwo chyba znieść;

Że - choć wygląda tak jak kotka,

to jednak jest to dusza czyjaś,

przysłana tutaj aby spotkać

kogoś, kto jej okaże przyjaźń.

Mówi, że jej się to udało,

że się tu ze mną świetnie czuje,

tam się to będzie podobało

i że mnie zarekomenduje.

Rekomendacja mi się przyda,

bo bez poparcia bywa różnie

i może ktoś coś za to mi da,

lecz ja bym prosił - jak najpóźniej.

Do takich myśli nie nawykłem,

lecz teraz właśnie myślę o tym,

że te stworzenia tak niezwykłe

to może nie są tylko koty...?

wiersz F. Klimka

Na Zawsze pozostaniesz w naszych Sercach

Salem, pierwszy kotek, czarny i niepechowy,

a wręcz kot szczęścia, który był z nami 17 lat.

Wbrew wszystkiemu i pomimo wszystko...

Obyś tam miał dużo poduszeczek z walerianą

i kompanów do zabawy - pozdrów Jagusia,

Amberka, Falkorka... Pamiętamy Was.