Słoneczko nas przegrzewa, więc się Witam słoneczkiem!
» Czytaj dalej... »
Mefcik radośnie wcina puszeczki - czasem jedna dziennie,
a w gorsze dni idzie pół puszeczki w dzień, a drugie pół...
No różnie jest - raz się panu odwidzi smak i otwieram nową,
a czasami idzie do oporu do samego końca - z Mefciem nie wygrasz.
Za to dziewczyny szczęśliwe jak im coś skapnie z tego premium.
Przegrzebałam cały internet i znalazłam jeszcze chudszą karmę.
I znalazłam chrupki 13%, więc Mefcik będzie jadł jeszcze chudziej.
Za tydzień mamy się pokazać na badanie krwi, więc zobaczymy
- sprawdzanko nereczki i wszystko, co tam trzeba - trzustka obowiązkowo.
Póki co Mefi żyje na puszkach 5% super premium, a ja siwieję.
Dziecię na wyjeździe, więc biegam między pokojami,
ale nocuję głównie u Mefisia, bo trzeba pilnować dziada, no.
Po pracy jak coś ogarnę to zaleganie z Cebulką i książką,
a później przenosiny do Zgreda - wszystkie śpią ze mną.
To taka próba generalna, bo Młody za tydzień znów wyjeżdża.
Ejmisia będzie miała usuwany górny rząd na raz
albo na dwie raty - jeszcze ustalimy, datę też umawiamy.
Na razie staramy się antybiotykiem uciszyć masakrę.
Aleksikowi wyniki wyszły piękne, więc ma totalne luzy.
A miauki to po prostu wesołe życie staruszka - jojczym.
Po urlopie jakoś ciężko w pracę nie weszłam, bo chaos.
Okazuje się, że nie ma za bardzo co robić, ale ja się trzymam.
Nie będę urlopu marnować ani iść na zwolnienie, bo jest zapas.
Ale to raczej żaden kryzys - co roku się boją sezonu urlopowego,
więc przed latem przykręcają śrubę, a potem są porządki...
Przez te upały się czytać nie udawało za bardzo,
ale udało się obejrzeć "Garderobiany" - polecam!
Zaczęłam oglądać też "Ostry dyżur" - stary dobry serial.
Niestety po pracy zazwyczaj padam i budzę się by nakarmić misie
i potem znowu padam, bo trzeba wstać po czwartej...
Prawdopodobnie ze mnie stres związany z Mefim schodzi...
Ważne, że się udało, a spłaci się jak się nazbiera - ważne, że Mefi żyje!
Ejmisia nasza babcia lat 9 - no też stres, bo to jak operacja.
Ale to jeszcze przed nami, póki co jest chwila oddechu...
Uciekam poczytać i postaram się nie odpadnąć ze zmęczenia.
A jak tam u Was?
PS
