Wesołych Świąt i o Mefisiowym wypadku... 🎄

Dosłownie miałam Wam wrzucać zdjęcia Choinki i pisać życzenia,
ba!, prawie już do tego siadłam, gdy przyszedł Mefi...
A jemu pysio się nie zamyka, ślina cieknie...!!!

W te pędy do weta telefon, i biegiem na pogotowie weterynaryjne!!!

Z duszą na ramieniu już widziałyśmy go na stole operacyjnym, ale to na nieszczęście kieł się wyłamał wgłąb pyszczka i nie może go zamknąć.
Dostaliśmy na trzy dni antybiotyk i przeciwbóle. Po świętach operacja w narkozie i usuną korzeń i zęba - nie da się niestety inaczej.
W razie co jakby nadal się źle zamykała buzia rtg zrobią w trakcie... :(

Trzymajcie kciuki!!! Mefcio ma 8 lat, jest pierwszym naszym wspólnym "kocim dzieckiem" wiezionym ponad 5h przy przeprowadzce z Łodzi, adoptowanym z Fundacji Kocia Mama.

Z tego zamieszania coś na FB pokręciłam i są dwie zbiórki, ale niech sobie będzie,

już nie ogarniam - za dużo stresu przed Świętami, a do tego ta łajza się gdzieś uszkodziła i żeby on jeszcze miauczał! A gdzie tam!

W środę operacja - boimy się bardzo... :(

Jakoś trzeba teraz przeczekać przez trzy dni Świąt...

❅❅❅❅❅❅❅

Teraz życzenia:

Spokojnych i Wesołych Świąt Wam i Waszym bliskim 
także szczególnie tym czterołapym i puchatym. 

Przede wszystkim zdrowia, pomyślności i spełnienia marzeń! 🎄 🎁💝

"A kiedy pada deszcz

Bezdomne koty mokną -

Co zrobić masz, sam wiesz:

W piwnicy otwórz okno.

A kiedy szron się szkli,

Spod nóg i kół śnieg pryska –

Zamknięte uchyl drzwi,

Zmarznięte wpuść kociska.

Bo może być i tak:

W twych grzechach zaczną grzebać,

A kot – da łapką znak,

Uchyli furtę Nieba."

~ Ryszard Marek Groński

Pewnie nie tylko my mamy przygarnięte znajduszki... 

Ciepłych domów życzymy kotkom szukającym Człowieka! 💚

Ciekawostka ze strony Koterii:

Islandzki kot bożonarodzeniowy
Legenda Jólakötturinn podobno pojawia się w folklorze islandzkim już od czasów średniowiecznych, ale po raz pierwszy została spisana w XIX w. Opowiada ona o kocie większym niż najwyższe domy, który w dniu Bożego Narodzenia zagląda w okna wszystkich domostw i wypatruje osób, które nie zostały obdarowane żadnym nowym, ciepłym ubraniem. 
Miało to motywować dorosłych Islandczyków do szybkiego oporządzenia wełny z jesiennych zbiorów, a islandzkie dzieci do posłusznego wykonywania świątecznych obowiązków. 

Osoby, które nie wypełniły swoich obowiązków, spotykała kara – były porywane i pożerane przez Jólakötturinn. Istnieje też wersja mniej drastyczna – zamiast ludzi Jólakötturinn pożerał ich świąteczne posiłki, ale umówmy się, w takim wypadku niewiele by go odróżniało od zwykłego kota ;)

Innym sposobem na uniknięcie Jólakötturinn jest obdarowanie innych ciepłymi ubraniami, więc nie krzywcie się, jeśli pod choinką znajdziecie swetry i skarpetki – może po prostu wasi bliscy chcą uniknąć pożarcia przez monstrualnego skandynawskiego kota? :)
PS. Nawet jeśli uda się wam uniknąć Jólakötturinn, to i tak mogą czekać was świąteczne psikusy ze strony jego opiekunów: trollicy zwanej Grýla, jej męża Leppalúði oraz ich 13 synów, znanych jako jólasveinar. Ale to już inna opowieść…

Byliście grzeczni? 🎅