Jakoś tak nam sennie i filmowo 🐱

Witajcie niedzielnie!

Kolejność w sumie nie ma znaczenia...

Kotowate przeplatane śnieżnym widokiem zza okna.

Bardzo fajnie jest, ale tak przez okno, wyjść już mniej.

Chyba mnie powoli nuży to śniegowe, ale cóż.

Skupiam się na innych aspektach naszej codzienności.

Jak nie mam po pracy siły to oglądam Netflix/HBOgo.

Ostatnio rewelacyjne trafiłam: "Des", "Cicha dolina",

"Valan", "The Little Stranger", "Wielkie kłamstewka"

oraz "Odnowa" i obejrzałam stare jare "Jądro Ziemi".

Chyba filmowe znieczulenie najlepiej wchodzi ostatnio.

Kotki jak widać bez zmian spanie, jedzenie, kuweta...

I takie kółko tutaj nam trwa, a poza tym zamówiłam żwirek

i już mnie ciśnie w dołku, czy debil mi nie zostawi w punkcie.

I będę znowu dygać na trzecie piętro cztery razy dwanaście kg...

Ale w sumie najważniejsze, żeby miały w czym kopać i kupkać.

Mrynio dokazuje, inne miśki się dołączają do głupoty.

Ja tam tylko ogarniam siedem kuwet, daję puszkę i spać.

Tak wygląda to w weekend, aby mnie nie budziły...

U Mefisia inaczej - on pastę, a Luna saszetkę dostaje.

Rudy dryfuje i tu i tu, a tylko pucki mu rosną...

Miseczek z wodą na parapecie mam sześć plus dwie Mefa.

Z karmą także sześć - trzy w kuchni i trzy na przedpokoju.

Mefisio ma swoją michę z Hill'sem i Luna na mokre.

Więc w sumie można rzec, że dom przejęty przez Koty.

O wszechobecnym żwirku jest rodzinna zmowa milczenia.

Zgodnie z planem zdjęcia są aparatem Panasonic.

Widać, które są telefonem dzięki podpisowi,

ale muszę z Panasonicem poćwiczyć łapanie ostrości.

Przyzwyczaić się trzeba i żeby ręka nie drgała...

Na dobrej drodze jestem czuję, ale szybko ciemności...

trzeba nam dużo prostych słów 

jak 

chleb 

miłość 

dobroć 

aby ślepi w ciemności

nie zgubili 

właściwej drogi

trzeba nam dużo ciszy 

i w powietrzu i w myśli 

abyśmy usłyszeli głos 

cichy nieśmiały głos 

gołębi 

mrówek 

ludzi 

serc

i ich bolesny krzyk 

pośród krzywd 

pośród tego wszystkiego 

co nie jest 

ani miłością 

ani dobrocią 

ani chlebem

.

- Halina Poświatowska 

Zostawiam Was z tym wierszem, bo dziś taki dzień...

Poza tym dziś Wielka Orkiestra - my wrzuciliśmy też grosik.

Wspieramy co miesiąc Za Moimi Drzwiami na patronite,

a poza tym dwie fundacje, skąd mamy Kotki...

Niby mało, ale się nazbiera piątak do piątaka.

Miłej niedzieli!

PS. Motylowa poleca: