Koty są... miłe?: Co tam u Ciebie? 🧡

Co tam u Ciebie? 🧡

Ku pamięci Amberka ur. w maju 2014,

a będącym z nami od 10 października 2014

do 2 sierpnia 2018 roku. 🕯

Sierpień 2015

Człowiek budzi się rano i w pierwszej chwili nie pamięta.
Koty budzą na śniadanie i jakby ich mniej się wydaje...
Takie to dziwne uczucie, żeby sobie uświadamiać...
Jakby musieć sobie przypomnieć, ale jednocześnie nie wierzyć.

Chyba tak już będzie zawsze - Życie z taką wyrwą w sercu.
W sklepie patrząc na puszki dla kotów, zawsze pamiętać co lubił.
A gdy Sansa przygryzie, pomyśleć, że on też tak robił.
Nikt tylko łapką do głasków nie zaczepia, nikt nie mruczy śpiewnie.

Co tam u Ciebie?

Odwiedź nas kiedyś nasz Mruczku drogi,

gdy się rozgościsz już w Niebie,

snem kolorowym wejdź w nasze progi

i powiedz-co tam u Ciebie?

Czy właśnie tego się spodziewałeś,

gdy zapraszano Cię do Raju?

I czy to wszystko tam zastałeś

pasuje do Twoich zwyczajów?

Czy aureola Ci nie obrzydła,

czy nie próbujesz jej zdrapać,

I czy CI dano anielskie skrzydła

bo przecież zawsze chciałeś latać.

Jak sobie radzisz z niebiańskim płotem?

Czy da się tam na nim siedzieć?

I jak się święci obchodzą z kotem,

też chcielibyśmy to wiedzieć.

Czy Cię tam proszą byś mruczał ładnie

Bogu i gronu Aniołów

I czy też uczą,że się nie kradnie

Łakoci z anielskich stołów?

W Raju z pewnością nie zaznasz biedy

święci są dobrzy i czuli,

Lecz-masz tam kogoś,kto jak my kiedyś

tak Cię do serca przytuli?

Jeżeli nie masz to poproś Pana

niech Cie odeśle z powrotem

po to byś znowu z nami i dla nas

tu najszczęśliwszym był kotem.

Wiersz Franciszka Klimka

Zawsze będziesz najukochańszym kotem...
Zawsze będę pamiętać te ostatnie tygodnie tulenia i mruczenia.
To włażenie pod kołdrę i to czuwanie byś zjadł.
Bo gdy się kocha robi się wszystko, co się potrafi by pomoc i być.
Walczyć do póki żyłeś dla tych kilku godzin szczęścia po pracy.
Dla tego tulenia i mruczenia, choć z jedzeniem ciężko.
Kochaliśmy Cię a Ty nas i to jest najważniejsze.
Ostatniego dnia czułam i Ty czułeś, wiedzieliśmy, że to już granica.
Granica, której nie mogliśmy przekroczyć, bo już chciałeś iść...

Tęsknimy nieustannie, ale staramy się mieć zajęcie.
Bo wiem, że trzeba się nauczyć żyć z tym.
Momentami jest ciężko i napada smutek i płacz.
Ale powtarzam sobie, że i my i Amberek byliśmy dzielni.
Byliśmy dzielni i walczyliśmy dla siebie nawzajem.
On kochał nas a my jego i zrobiliśmy wszystko.