Przedświątecznik chorobownik 🎄

Witajcie poniedziałkowo...

Dzisiaj dzięki endormedowi żyję, więc w końcu piszę.

Nie po drodze nam ze wszystkim, a najbardziej zdrowotnie.

Dwa tygodnie temu zaniemogła Motylowa, a tydzień temu ja z Młodym.

Mi się jeszcze utrzymuje, bo ja ostatnia zachorowałam.

Więc jak ja od wtorku dopiero to dopiero wczoraj w miarę.

Zatoki zawalone były, odsztuszam jednak nadal,

choć oddycham nosem bez problemu to się nazbierało.

Więc biorę leki i odksztuszam co się da, a w razie co lekarz.

Bo mnie tak rozwaliło we wtorek, że bez lekarza ani rusz.

Sansę mam w domu i odwiedzam ją, a ona wtedy do mnie wychodzi.

Biorę ją i czytamy albo oglądamy sobie kilka godzin.

Była na badaniu ostatnio, no, ale przytyła malutko.

Dziś dzielny Młody poleciał do paczkomatu po zooplusa

i mamy dla niej tacki renal Smilla nowe smaki, żeby jadła.

Z Sansą to wiecie, opieka paliatywna, więc każdą chwilą żyje.

Ważne, żeby jadła i miała spokój i relaksik z ulubionym człowiekiem.

Dlatego codziennie z nią czytam i taki mamy rytuał.

Ma gorsze i lepsze dni, wiadomo, będzie pewnie z czasem gorzej...

Na tygodniu Motylowa dzielnie z Młodym biegli do Weta,

jak ja umierałam na zalanie glutem i kaszlem, bo MyszQ to samo!

Zaczęła nam gulgotać glutem i karmą zwracać mała kulka...

Staram się VetoMunem tę małą łajzę paść, ale wiecie jak to jest.

Nie lubi, wieje, ucieka, chrumka, złości się i chowa...

Jednak w środę już pokazała, że ją rozłożyło i antybiotyki w akcji.

Więc obok Aleksa z lekami w karmie mam Myszerka z lekami do dzioba.

Bo Alex to się da nabrać na zgniotki w karmie, a ona nie...

W dziub i patrzeć czy poleciało, uprzednio zawijając w burrito.

W ogóle z niczym nie po drodze w tym roku jakoś nam idzie.

Plus taki, że Alexa leki działają, bo widzę poprawę.

Po Świętach cała trójka idzie do Weta, a mi słabo już się robi...

Nie po drodze wszystko, drożyzna, już czynsze podniesione,

już człowiek wie, że w styczniu więcej płacenia, a jeszcze dowalą...

Ale żeby nie było, że same narzekania to Kocie Stado w składzie

prawie takim samym jak na ostatnie Święta - z Ciri, a bez Sherlocka.

Jeszcze jest z nami Aleksik i Sansa, dziad upierdliwy, a Sansa grzeczna

- jak ją w gabinecie zachwalali, że wszystko da sobie podać...

Drapak wymieniony jak widać udało się i nawet Motylowa orzekła,
że jakoś jej psychicznie lepiej jak nie widzi tamtej tragedii...

Ale to tylko dzięki odkładaniu drobnych z Vinted i kuponowi rabatowemu na 25%

Legowisko od Młodego wzięłam, bo koszyk wiklinowy pękł któregoś dnia.

Po prostu się rozpadł już że starości, a miał z 10 lat...

Młody za to ma dla swoich dziewczyn mały drapak z Biedronki.

Sam składał i ustawił dziewczynom przy kaloryferze.

Teraz pora na ogarnięcie mu Choinki, więc uciekam...

Życzymy Wam spokoju przede wszystkim. 

Niech Wasi Ludzie i Wasze Koteczki

i inne futrzaste (i nie) stworzonka będą zdrowe!

Szczęścia, uśmiechu i czasu dla samych siebie!

I kaski, bo ponoć niby szczęścia nie daje,

ale życie ułatwia i rachunki nie tylko u Weta ogarnia.

Spełnienia planów i marzeń!

Niech się Wam po prostu wszystko dobrze układa ❤️ 🌟